Projekt nowelizacji, zamieszczony na stronach Rządowego Centrum Legislacji (RCL), został skierowany do konsultacji.
"Prognozowany koszt waloryzacji ustawowej, przy wskaźniku 103,84% szacowany jest na ok. 9,6 mld zł (łącznie ze skutkiem finansowym waloryzacji rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów - tzw. 13. emerytury). Szacuje się, że skutki finansowe dodatkowych kosztów wynikających z podniesienia najniższej emerytury i renty do 1,25 tys. zł oraz gwarancji podniesienia wysokości świadczeń o nie mniej niż 50 zł ponad koszty waloryzacji ustawowej prognozowanym wskaźnikiem 103,84% wyniosą ok. 0,1 mld zł w skali 10 miesięcy" - czytamy w uzasadnieniu do projektu.
Poziom i zasady obliczania wskaźnika waloryzacji reguluje art. 89 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Kwota ewentualnego dofinansowania znana będzie po ogłoszeniu na początku przyszłego roku przez prezesa Głównego Urzędu Statystycznego (GUS) wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym i realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.
Zgodnie z prognozami świadczeniobiorcy, pobierający najniższe świadczenia - przy prognozowanym wskaźniku waloryzacji na poziomie 103,84% - otrzymaliby wyższe podwyżki świadczeń niż miałoby to miejsce przy obecnie obowiązujących zasadach waloryzacji (na podstawie art. 89 ustawy), podano także.
Osoby pobierające najniższe emerytury i renty dostałyby kwotę waloryzacji na poziomie 50 zł (w przypadku rent z tytułu częściowej niezdolności do pracy - 37,5 zł). Gdyby zastosowano dotychczasowe zasady waloryzacji świadczeń, otrzymałyby kwotę 46,08 zł (w przypadku rent z tytułu częściowej niezdolności do pracy - 34,56 zł).
Gdyby okazało się, że wskaźnik waloryzacji będzie wyższy od wskaźnika 104,16% waloryzacji świadczeń w 2021 r., dokona się rzeczywistym wskaźnikiem waloryzacji, określonym w art. 89 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
