W niniejszej sytuacji mamy do czynienia ze zbiegiem roszczeń z dwóch tytułów odpowiedzialności: deliktowej i kontraktowej. W przypadku odpowiedzialności deliktowej, szkoda i obowiązek jej naprawienia jest następstwem czynu niedozwolonego. Czyn jest uznawany za niedozwolony, gdy obiektywnie stanowi zagrożenie dla ogółu. Skutek wyrządzenia szkody prowadzi do sprecyzowania osób dłużnika i wierzyciela, a tym samym do powstania zobowiązania odszkodowawczego. Natomiast w drugim przypadku podstawą występowania z roszczeniem jest istniejący uprzednio stosunek umowny łączący wierzyciela (poszkodowanego) z dłużnikiem (prowadzącego warsztat). Nienależyte wykonanie zobowiązania lub jego brak skutkujące szkodą powodują odpowiedzialność po stronie dłużnika.

W takim przypadku łatwiej jest dochodzić roszczenia z tytułu odpowiedzialności kontraktowej, z uwagi na domniemanie winy podmiotu, któremu w związku z zaistniałym zdarzeniem można przypisać sprawstwo szkody. Dłużnik będzie odpowiadał na podstawie art. 471 k.c. Regułą jest, że poszkodowany (klient warsztatu) zobowiązany jest wówczas wykazać wysokość strat (szkodę), istnienie stosunku umownego łączącego dłużnika z wierzycielem wiążącego się z jego niewykonaniem bądź nienależytym wykonaniem oraz związek pomiędzy umową a szkodą. Z uwagi na domniemanie winy po stronie sprawcy (dłużnika), poszkodowany jest zwolniony od wykazywania winy. Sprawca natomiast, chcąc zwolnić się z odpowiedzialności, będzie musiał wykazać, że szkoda jest następstwem okoliczności, za które on odpowiedzialności nie ponosi.

Natomiast w przypadku roszczenia, którego podstawą jest delikt - art. 415 k.c., poszkodowany będzie musiał wykazać oprócz szkody, zachowania sprawcy mającego znamiona winy oraz związku przyczynowo skutkowego, również winę sprawcy, co może okazać się istotną przeszkodą w skutecznym dochodzeniu roszczeń odszkodowawczych.

Jeżeli treść zawartej umowy ubezpieczenia (ogólne warunki ubezpieczeń - o.w.u.) przewiduje możliwość dochodzenia roszczeń odszkodowawczych z tytułu odpowiedzialności kontraktowej lub deliktowej, wówczas powstała szkoda powinna być naprawiona ze środków uzyskanych z realizacji umowy ubezpieczenia.

Często udzielenie ochrony ubezpieczeniowej jest uzależnione od odpowiedniej konfiguracji umowy ubezpieczenia, tzn. doboru odpowiedniego warunku, rozszerzenia ochrony przez dobór odpowiednich klauzul. Powyższe rozszerzenie ochrony zwykle wiąże się z koniecznością opłaty wyższej składki.

Zawierając umowę ubezpieczenia pamiętajmy, że badając postanowienia umowne w o.w.u. należy zwrócić szczególną uwagę na interesujący nas zakres ochrony ubezpieczeniowej, tzn. czy dane zdarzenie jest objęte ubezpieczeniem, a jeśli tak, to w jakim wariancie - podstawowym czy rozszerzonym, i co należy uczynić, by ochrona udzielana przez ubezpieczyciela była świadczona w pełnym zakresie. Spytajmy więc przed zawarciem umowy pośrednika ubezpieczeniowego lub pracownika zakładu ubezpieczeń czy umowa ubezpieczenia w oferowanym kształcie gwarantuje nam pokrycie ewentualnych strat związanych z interesującym nas zdarzeniem.

Odpowiedź na pytanie przygotował st. specjalista w BRU Cezary Orłowski