Przede wszystkim, decyzja o podniesieniu limitów produkcji o milion baryłek od razu wygenerowała komunikaty, że tak spora zwyżka nie jest technicznie możliwa. O ile Arabia Saudyjska może wyprodukować znacznie więcej ropy niż wydobywa obecnie, to niektóre państwa należące do OPEC, w tym Iran, Irak oraz Wenezuela, takich możliwości nie mają. Dla nich podniesienie produkcji jest więc kwestią, która ich co prawda dotyczy, ale na którą nie mają bezpośredniego wpływu.
Na spotkaniu OPEC widać było zresztą podziały i konflikty wewnątrz kartelu, które wcześniej nie były tak otwarcie komunikowane. Iran zarzucił Arabii Saudyjskiej i krajom ją popierającym uległość wobec Stanów Zjednoczonych, bowiem USA w telefonicznych rozmowach z poszczególnymi państwami OPEC naciskały na zwiększenie produkcji ropy ze względu na potrzeby globalnej gospodarki. Tymczasem nie jest tajemnicą, że relacje Iranu ze Stanami Zjednoczonymi są fatalne po tym, jak USA zadecydowały o ponownym narzuceniu na ten kraj sankcji w bieżącym roku.
Zresztą, sekretarz ds. energii USA, Rick Perry, powiedział, że działania OPEC i tak mogą okazać się niewystarczające, aby zapobiec wzrostom cen ropy naftowej. Według niego, sytuacja po stronie podaży jest wciąż napięta, i to nawet uwzględniając rekordową produkcję ropy w USA. Jego zdanie podziela wielu inwestorów, co widać na wykresie cen ropy naftowej. W piątek notowania ropy dynamicznie wzrosły, a później utkwiły w konsolidacji. Na początku tego tygodnia niezdecydowanie inwestorów jest widoczne zarówno na cenach ropy Brent, które oscylują w okolicach 74-75 USD za baryłkę, jak i na notowaniach ropy WTI, poruszających się w pobliżu poziomu 68-69 USD za baryłkę.
Paweł Grubiak - prezes zarządu, doradca inwestycyjny w Superfund TFI
