Joanna Kluzik-Rostkowska
Minister edukacji w rządzie Donalda Tuska.
25 września 2005 - startuje w wyborach parlamentarnych z warszawskiej listy PiS. Nie udaje się jej zdobyć mandatu posła.
17 listopada 2005 - zostaje wiceministrem resortu pracy i polityki społecznej w rządzie koalicji PiS-LPR-Samoobrona. Przejmuje obowiązki pełnomocnika rządu do spraw równego statusu kobiet i mężczyzn.
13 lipca 2007 - obejmuje stanowisko wiceministra stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego.
13 sierpnia 2007 - zostaje ministrem pracy i polityki społecznej, zastępując na tym stanowisku Annę Kalatę z Samoobrony. Nominacja Joanny Kluzik-Rostkowskiej była następstwem rozpadu koalicji PiS-LPR-Samoobrona.
21 października 2007 - uzyskuje mandat poselski z warszawskiej listy Prawa i Sprawiedliwości.
26 kwietnia 2010 - została szefową sztabu wyborczego Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich.
5 listopada 2010 - zostaje wykluczona z Prawa i Sprawiedliwości.
17 marca 2011 - rejestracja partii PJN. Joanna Kluzik-Rostkowska kieruje ugrupowaniem do 4 czerwca 2011 roku.
13 czerwca 2011 - podejmuje współpracę z Platformą Obywatelską, a 28 czerwca zostaje oficjalnie przyjęta do ugrupowania.
9 października 2011 - startuje w wyborach parlamentarnych z rybnickiej listy Platformy Obywatelskiej. Zdobywa mandat poselski.
27 listopada 2013 - zostaje ministrem edukacji narodowej w rządzie Donalda Tuska.
WIĘCEJ O JOANNIE KLUZIK-ROSTOWSKIEJ: aniołek Kaczyńskiego, minister u Tuska
Na przestrzeni ośmiu miesięcy Joanna Kluzik-Rostkowska zdążyła być członkinią trzech partii politycznych. Wszystko wskazuje na to, że tym razem nie zmieni barw partyjnych i na dobre pozostanie w ugrupowaniu Donalda Tuska - premier powierzył jej tekę ministra edukacji. Czy zrewolucjonizuje polskie szkolnictwo?
Trzydzieści lat temu to nie polityka, a media i dziennikarstwo pochłaniały Kluzik-Rostkowską. Po ukończeniu dziennikarstwa i nauk politycznych na Uniwersytecie Warszawskim, współpracowała z podziemnym "Tygodnikiem Mazowsze" oraz działem politycznym "Tygodnika Solidarność". Była również związana z takimi tytułami, jak "Konfrontacje", "Express Wieczorny", "Wprost", "Nowe Państwo" czy "Przyjaciółka".
Rok 2004 okazał się przełomowy. Zrezygnowała z dziennikarstwa na rzecz polityki. Wstąpiła do Prawa i Sprawiedliwości oraz zaczęła pracę w Urzędzie Miasta Stołecznego, jako główny specjalista w biurze prasowym. Rok później została doradcą prezydenta Warszawy do spraw kobiet i rodziny.
Kariera polityczna Joanny Kluzik-Rostkowskiej nabrała rozpędu w 2005 roku, gdy została wiceministrem resortu pracy i polityki społecznej. Mimo przynależności do Prawa i Sprawiedliwości, nie bała się wygłaszać swoich liberalnych poglądów. Wypowiadała się pozytywnie o zapłodnieniu in vitro, a także stawała w obronie homoseksualistów. Gdy w 2006 roku ówczesny minister edukacji Roman Giertych chciał zakazać propagandy homoseksualnej w szkołach, Kluzik-Rostkowska wyraziła swój sprzeciw zaznaczając, że trzeba odróżnić propagandę od szacunku dla odmienności.
W 2009 roku władze Prawa i Sprawiedliwości postanowiły zmienić swój wizerunek. W kampanii "Czyny nie cuda" Joanna Kluzik-Rostkowska wraz Aleksandrą Natalii-Świat oraz Grażyną Gęsicką, wystąpiła w spocie reklamowym ocieplając oblicze partii. Cała trójka została okrzyknięta przez media "aniołkami Kaczyńskiego".
Punktem zwrotnym w jej karierze była katastrofa Smoleńska. Gdy Jarosław Kaczyński zdecydował się wystartować w przyśpieszonych wyborach prezydenckich, władze Prawa i Sprawiedliwości po raz kolejny postawiły na jej twarz. Kluzik-Rostwkowska została szefową sztabu. Był to zwiastun kampanii umiarkowanej, odbiegającej od dotychczasowej retoryki prezesa PiS. Według Cezarego Michalskiego z tygodnika "Wprost", para Jarosław Kaczyński i Joanna Kluzik-Rostkowska była dla Bronisława Komorowskiego konkurencją bardzo niebezpieczną. Kandydat Prawa i Sprawiedliwości personifikował żałobę i zemstę, Joanna Kluzik-Rostkowska zdrowy rozsądek i zainteresowanie polityką społeczną. Dr hab. Mariusz Kołczyński z Uniwersytety Śląskiego zauważa, że przyjęcie zmiany wizerunku za strategię wyborczą okazało się zaskakująco dobre, gdyż w krótkim czasie udało się zmniejszyć dystans pomiędzy kandydatem PiS i PO do tego stopnia, że losy kampanii ważyły się do jej ostatniego dnia.
Jarosław Kaczyński nie wygrał wyborów prezydenckich, a za przegraną obwinił Kluzik-Rostkowską. Według prezesa, przez nią od Prawa i Sprawiedliwości odeszli wyborcy mieszkający na wsi i w małych miastach. 5 listopada posłanka została wykluczona z PiS.
Jej chwilowym przystankiem w karierze politycznej była Polska Jest Najważniejsza, partia którą założyła wraz z Elżbietą Jakubiak. Założycielki nazwą nawiązywały do hasła wyborczego Jarosława Kaczyńskiego z kampanii prezydenckiej w 2010 roku. Ugrupowanie zaczęło w pełni funkcjonować w marcu 2011 roku. Zbliżające się wybory parlamentarne skłoniły Kluzik-Rostkowską do zmiany barw partyjnych. W czerwcu 2011 przeniosła się do Platformy Obywatelskiej. Wystartowała z list PO, zdobywając mandat posła VII kadencji Sejmu RP.
W listopadzie 2013 roku premier Donald Tusk zapowiedział zmiany kadrowe wśród swoich ministrów. Joanna Kluzik-Rostkowska, dołączyła do rządu jako minister edukacji narodowej. Po swojej poprzedniczce, Krystynie Szumilas, odziedziczyła przede wszystkim reformę obniżenia wieku szkolnego z siedmiu do sześciu lat. Zapowiedziała, że zamierza ją kontynuować, ponieważ - jak uważa - polskie sześciolatki są na tyle dojrzałe, by pójść do szkoły o rok szybciej.