Rzeczywiście szczególnie na tle zwrotu kosztów rehabilitacji pojawia się praktyczny problem korzystania przez poszkodowanych z odpłatnych w całości lub części usług świadczonych poza publicznym systemem ochrony zdrowia. Odpowiedź na to pytanie sprowadza się do rozstrzygnięcia kwestii - czy wobec faktu, że poszkodowanemu służy bezpłatne leczenie, rehabilitacja zasadnym jest zwrot kosztów poniesionych w płatnych (prywatnych, nie finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia - NFZ) placówkach służby zdrowia ? Zasadność zwrotu kosztów w tego typu przypadkach należy oceniać w zależności od konkretnego przypadku. W naszej ocenie uprawnienie takie przysługuje jeżeli tylko poszkodowany udowodni konieczność stosowania takich metod, które nie są finansowane z publicznych środków lub dostęp do nich jest znacznie utrudniony (np. z uwagi na wyczerpanie limitów, wyjątkowo długi okres oczekiwania na rehabilitację czy brak finansowanie niektórych procedur rehabilitacyjnych). Jak wspomnieliśmy zjawisko to szczególnego znaczenia nabiera w odniesieniu do usług rehabilitacyjnych, których większa część realizowana jest poza publiczną służbą zdrowia bowiem okres oczekiwania na ich realizację jest wyjątkowo długi, a tym samym nie daje pożądanych efektów w poprawie sprawności funkcji organizmu po wypadku. Jednakże trzeba pamiętać, że chodzi tutaj także o pokrycie kosztów wizyt i leczenia w prywatnych gabinetach i placówkach medycznych z uwagi na konieczność zapewnienia poszkodowanemu szybkiego i nieograniczonego limitami NFZ-tu dostępu do usług z uwagi na rozmiar, zakres i skomplikowanych charakter obrażeń. Potwierdza to również w swoim orzecznictwie Sąd Najwyższy wskazując, iż zwrot takich kosztów jest zasadny w przypadku szukania pomocy i porad u wybitnych specjalistów oraz w znanym zakładzie leczniczym w przypadku zagrożenia poważnym schorzeniem np. utrata słuchu, wzroku etc. (analogicznie orzeczenie SN z dnia 26 czerwca 1969r. sygn. akt II PR 217/69).

Odpowiedź na pytanie przygotował r.pr w BRU Aleksander Daszewski