Przejście z UoP na B2B - kiedy warto przejść na B2B?

Umowa B2B (z ang. business-to-business) to umowa cywilnoprawna, która zgodnie z definicją zawierana jest między dwoma przedsiębiorcami. Oznacza to, że stronami umowy są osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą lub spółkę. Przedmiotem takiej umowy może być natomiast niemal wszystko. Niezależnie od branży, zakres obowiązków na B2B pozostanie taki sam, jak w przypadku umowy o pracę.

Umowa B2B regulowana jest przez Kodeks cywilny, z kolei umowa o pracę przez Kodeks pracy. Podstawową różnicą między nimi jest przede wszystkim czas i miejsce realizowania obowiązków. W umowie o pracę muszą znaleźć się konkretne informacje na temat miejsca i czasu wykonywania obowiązków zawodowych. W B2B natomiast jedna ze stron umowy nie może narzucić drugiej stronie miejsca ani czasu realizowania przedmiotu umowy. Co więcej, w tym przypadku można dodatkowo zawrzeć zapis o korzystaniu z usług podwykonawców. Przy pracy na etacie nie ma takiej możliwości.

Kolejną istotną kwestią, która odróżnia od siebie te dwie umowy, jest urlop. Pracownikom pracującym na etacie w zależności od stażu pracy przysługuje od 20 do 26 dni płatnego urlopu wypoczynkowego. Dodatkowo mają oni prawo do nieobecności na podstawie np. zwolnienia lekarskiego lub urlopu okolicznościowego. We współpracy B2B przywilej ten nie występuje. Zazwyczaj jednak strony umawiają się wzajemnie, że zleceniobiorcy w określonym terminie będzie przysługiwać nieobecność. 

Warto także pamiętać, że jeżeli pracownik zatrudniony jest na podstawie stosunku pracy, wówczas składki ZUS i podatki naliczane są oraz odprowadzane przez pracodawcę. Samozatrudniony zaś samodzielnie musi dopełnić tych obowiązków.

Każda pracująca osoba ma prawo przejść na samozatrudnienie. Przed podjęciem takiej decyzji warto jednak zorientować się, czy takie rozwiązanie rzeczywiście będzie opłacalne. Jeżeli pracownik chce zmienić formę umowy i kontynuować pracę u tego samego pracodawcy, w pierwszej kolejności musi zakończyć stosunek pracy, a następnie założyć jednoosobową działalność gospodarczą. 

Osoby, które przechodzą z UoP na umowę B2B u tego samego pracodawcy czekają pewnego ograniczenia. Nie mogą oni skorzystać z Ulgi na start ani małego ZUS-u, ponieważ warunkiem skorzystania z tych ulg jest niewykonywanie usług na rzecz byłego pracodawcy, u którego przed rozpoczęciem działalności w bieżącym lub poprzednim roku osoba wykonywała czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności w ramach stosunku pracy. Zasady te nie dotyczą pracowników, którzy wcześniej świadczyli te same usługi, ale na podstawie umowy zlecenie lub umowy o dzieło.

Ponadto osoba, która uzyskuje przychód z tytułu świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w zakresie, w jakim w danym roku podatkowym wykonywała je ze stosunku pracy, jako formy opodatkowania nie może wybrać ani podatku liniowego, ani ryczałtu. Z pierwszej formy nie można skorzystać w bieżącym roku podatkowym, natomiast z ryczałtu w bieżącym oraz kolejnym. Wówczas właścicielowi firmy pozostaje do wyboru wyłącznie rozliczenie na zasadach ogólnych.

Założenie własnej działalności i przejście ze stosunku pracy na samozatrudnienie okazuje się bardziej opłacalne, jeżeli przedsiębiorca zawiera umowę z nowym pracodawcą. Wówczas może on skorzystać z opłacania składek ZUS na preferencyjnych zasadach oraz z Ulgi na start, zgodnie z którą przez okres 6 miesięcy będzie opłacał wyłącznie składkę zdrowotną.

Dodatkowo ma on dowolność wyboru w zakresie formy opodatkowania działalności. Przedsiębiorca może wybrać zarówno podatek liniowy, skalę podatkową, jak i ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Na osobę, która zdecyduje się założenie własnej działalności gospodarczej, czeka jeszcze konieczność załatwienia kilku formalności. Przede wszystkim rejestracja firmy, określenie zakresu zakładanej działalności, wybór formy opodatkowania oraz podjęcie decyzji co do zostania czynnym podatnikiem VAT.

Kolejnym obowiązkiem podmiotu gospodarczego jest terminowe opłacanie składek zdrowotnych, ubezpieczenia społecznego oraz zaliczek na podatek dochodowy. Co więcej, za wykonaną pracę konieczne będzie każdorazowe lub comiesięczne wystawianie faktur.

Samozatrudniony jest także zobowiązany do prowadzenia księgowości oraz przesyłania Jednolitego Pliku Kontrolnego, jeżeli dokonał zgłoszenia do VAT. Część tych obowiązków może jednak zostać powierzona biuru księgowemu. Wiąże się to z dodatkowymi kosztami, ale z pewnością będzie to dla przedsiębiorcy dużym ułatwieniem.

Pomimo szeregu formalności, o których musi pamiętać każda osoba rozliczająca się na zasadzie kontraktu B2B, forma ta jest nie tylko coraz częściej wybierana, ale również preferowana przez pracodawców. Jakie są główne korzyści prowadzenia własnej firmy?

Pracownik na umowie o pracę dostaje wyłącznie ok. 60 proc. kwoty, jaką pracodawca ponosi łącznie jako koszt jego zatrudnienia. Jak to wygląda na kontrakcie B2B?

Pracownik zatrudniony na umowie o pracę zarabia 7000 zł brutto, czyli na rękę jego wynagrodzenie wynosi 5024,67 zł. Całkowity koszt zatrudnienia takiego pracownika wynosi zaś 8433,60 zł. Jeżeli pracownik przechodzi na samozatrudnienie, wówczas pracodawca ma znacznie niższe koszty, ponieważ nie musi opłacać dodatkowych podatków, danin, składek emerytalnych, rentowych, wypadkowych ani żadnych funduszy.

7000 zł netto przy 12% ryczałcie na kontrakcie B2B powoduje, że wynagrodzenie pracownika po zastosowaniu ulgi i małego ZUS-u wzrasta do 5600,11 zł. Jeżeli pracodawca w związku z przejściem pracownika na umowę B2B zaproponowałby mu podwyżkę do 7500 zł netto, wtedy pensja na rękę wzrasta do 6040,11 zł. Od tego trzeba odjąć miesięczne koszty księgowości w kwocie ok. 150 zł + VAT. Mimo tych wydatków ostateczna pensja pracownika na B2B może jednak wynieść nawet o kilkaset złotych więcej niż na umowie o pracę. 

Przedsiębiorca ma również prawo do zaliczania wydatków ponoszonych w związku z prowadzoną firmą do kosztów prowadzenia działalności. Może on zatem odliczyć od podatku dochodowego, np. zakup sprzętu komputerowego czy oprogramowania. Samozatrudniony, który staje się podatnikiem VAT, może także odliczyć podatek VAT od usług i produktów, które będą wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności. 

Samozatrudnienie wiąże się z większą elastycznością i swobodą. Kontrahent przede wszystkim nie może wymagać od strony umowy stawiennictwa w określonym czasie i miejscu, w związku z czym przedsiębiorca może pracować w dowolnym miejscu oraz o dowolnej porze. Umowa B2B daje także szansę na nawiązanie współpracy z kilkoma firmami jednocześnie. Wówczas przedsiębiorca może łatwo uregulować należności za pomocą wystawianych faktur.

Jedną z największych korzyści zastąpienia umowy o pracę B2B, a tym samym założenia własnej działalności, jest również możliwość skorzystania z leasingu. Jego przedmiotem może być m.in. sprzęt elektroniczny czy też samochód. W przypadku leasingu operacyjnego właściciel firmy dodatkowo może wpisać w koszty uzyskania przychodu część odsetkową i kapitałową raty leasingowej oraz opłatę wstępną.

Jak widzimy, praca na B2B ma zarówno swoje wady, jak i zalety. To, czy zmiana formy umowy będzie opłacalna, zależne będzie jednak od indywidualnej sytuacji pracownika. 

Przejście na B2B opłaci się przede wszystkim osobom rozpoczynającym pracę u nowego pracodawcy, który oferuje im wysoką pensję. Wówczas pracodawca będzie musiał ponosić wysokie koszty związane z zatrudnieniem pracownika. Zmiana umowy zaś pozwoli pracownikowi-przedsiębiorcy zyskać nie tylko wyższą pensję, ale również obniżyć podatek dochodowy poprzez odliczenie wydatków poniesionych na czynności związane z wykonywaną działalnością. 

B2B nie będzie natomiast opłacalne w sytuacji, jeżeli chcemy przejść na samozatrudnienie i kontynuować pracę u byłego pracodawcy. Wtedy musimy liczyć się z tym, że nie będą przysługiwać nam żadne ulgi. Wobec tego może się okazać, że różnica między wynagrodzeniem na umowie o pracę, a na B2B będzie niewielka.